 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Cumpleanos en MAGROS
Un día sementado de sol, de amizade e de alegría, un día dos que vale a pena vivir e lembrar...
As
Antas, Marcofán, Albite, Beariz, ¡Magros!. Bernardo volveu a
tomar o mando dos rillamillas. Vímolo coma nos seus mellores tempos:
inventando e percorrendo camiños invisibles por entre os toxos, falando
coas estátuas de pedra e escoitándoas con atención, ilustrándonos
con granxas de porcos celtas, acariciando mámoas, e, por enriba de
todo, facendo o churrasco... ¡Isto é un bo vicepresidente e o
demáis son contos!... A ver se o noso desaparecido presidente toma
nota... e algún día deixa de agasallarnos con discursos fermosos
e se estira un pouco e nos convida a un churrasco... ¡Que todo o mundo
sabe que entre os rillamillas as eleccións gánanse polo bandullo!!...
O día empezou con sol. Un sol fresquiño
como xa facía tempo que non se vía... Un airiño fino
que non sei de onde viña, pero que parecía mesmo saído
dun conxelador... Ás nove chegou a xente á Estación de
Autobuses, menos un despistado que non se enterou do cambio do horario e que
apareceu por alí as 9:30, cando xa non había ninguén...
Menos mal que o diaño dos móbiles ás veces serve para
algo ... e o despistado chamou á Bernardo... "Perodoa... ¿non
estarás na cama?"... "Non ... estou no alto do monte... pero
ben que te esperamos, que ainda estamos empezando..."... Así son
os rillamillas; "bos e xenerosos"... Graciñas por agardarme.
¡E co frío que facía!
No medio daquel frío sol saido do conxelador...
andaba o Marcos, repartindo doces... Calorías, que boa falta facían...
Oito rillamillas botamos a andar. Boa xente. Buscamos o punto xeodésico
do Marcofán... E logo andivemos un tempo de mámoa en mámoa,
alá polo Paleolítico... As suaves curvas dos lumbeiriños
estaban sementadas de toxos. Coma sempre as rosas andan mixturadas coas espinas.
Lei de vida...
Logo tocou cortalumes. E despois camiño
de seda. Mais adiante chegamos a onde cheiraba a porco celta. Que, dito sea
de paso, cheiran bastante ben... Alí andaban as máis, dándolle
de mamar ás crías...
Mentres camiñábamos dende a granxa
de porcos celtas ata Albite Fina deunos a gran noticia: o seu coello foi pai...
Cinco coelliños! Un día levárona a pasar a tarde coa
coelliña dun amigo. E debeuno pasar moi ben, porque cando volveu á
casa votou unha semana sen comer, triste e desganado... Pero o caso foi que
a coelliña empezou a engordar, e tras un breve embarazo dun mes pariu
os cinco retoños...
Entre as mámoas do Marcofán, os
porquiños celtas que mamaban nas súas mais, e as historias do
coello... parecía que o día rezumaba sensualidade...
Albite amosounos as súas fermosas casas
e rúas... E logo unha estrada entre fermas árbores foinos levando
de cara Muradas e Beariz...
Ó fin rematamos en Magros, na casa de
turismo rural da LAXA... onde fixemos un bo lume para asar panceta, chourizos
e churrasco... Así celebramos o 11 cumpleanos dos rillamillas, cunha
boa paparota, que rematou con postres de varias clases e risas ceibes que
nos salpicaron o sangue de ledicia...
Un día sementado de sol, de amizade e
de alegría, un día dos que vale a pena vivir e lembrar..
(Juan, 28-04-2013)
Marcos coméntao así:
"Día frío
en canto a temperatura ambiental, pero moi cálido e agradable en canto
a compañía.
Era o meu reencontro nos camiños con grandes amigos Rillamillas, pagou
a pena esperar a Juán, o cal tiña moitas gañas de ver,
pagou a pena ter que aguantar as máns no bolsillo de algunha Rillamillas,
supoño que como facía moito vento non quixo sacar a cámara
do bolsillo para ter máis peso, je,je...isto e unha broma lóxicamente...votarei
en falta as súas fotiños.
Grazas a tod@s por a vosa
xenerosidade e hoxe especialmente a Bernardo por a súa hospitalidade.
Paseino como se dí hoxe en día SUPERMEGAXENIAL.
Saúdos".
"O que converte a vida nunha bendición non é facer o que nos gusta, senón que nos guste o que facemos" (GOETHE)
"No me resigno a que, cuando yo muera, siga el mundo como si yo no hubiera vivido" (Pedro Arrupe)
Engadir galicias.com a Favoritos
Benvid@, estás na túa casa