|
Tarde
de lembranza |
|
Corre un vento fresco na ialma da tarde. As farolas, soldados xorobados, aguantan, tórpemente firmes, o sol asoballante. Pasan motos . Pasan coches. Todo pasa. Pasa un autobús e pasan as lembranzas voando pola miña cabeza. Todo pasa. Nada queda. E recordo os beixos dados con sabor a últimos. Recordo, sí, recordo a vida i a súa alma; i afogado nos recordos, agardo, ..... e soño o nacer da espranza en min, no fondo. |
"O que converte a vida nunha bendición non é facer o que nos gusta, senón que nos guste o que facemos" (GOETHE)
"No me resigno a que, cuando yo muera, siga el mundo como si yo no hubiera vivido" (Pedro Arrupe)
Engadir galicias.com a Favoritos
Benvid@, estás na túa casa